Bedevaart naar Ten Putte
Bedevaart volgens de dikke Vandaele: reis, meestal te voet, naar een heilige plaats, al biddend en om daar te bidden, in het bijzonder om een gunst te vragen.
Het woord “bedevaart” doet mij terugdenken aan mijn tienerjaren in de Chiro. Ieder jaar, in de meimaand, trokken we te voet op bedevaart naar Dadizele. Vanuit Roeselare 12 kilometer in groep stappen, doorstappen want om 11 uur begon de hoogmis in de grote basiliek.
Gistel heeft geen basiliek maar een prachtige abdij midden in de polders en Gistel heeft de Heilige Godelieve.
Woonzorgcentrum Gistel, 8 augustus 2023, 22 bewoners – 22 begeleiders, Marijke, Marleen en Lore op bedevaart naar abdij Ten Putte. Te voet, een grote groep, een mooie tocht naar Godelieve. Het weer was goed en iedereen content dat hij erbij was. De abdij en Godelieve laat niemand onberoerd; Iedereen heeft zijn eigen reden om mee te gaan.
In de abdijkerk vieren we samen eucharistie. Samen bidden, zingen, onze zorgen en vragen toevertrouwen aan Godelieve. Dat doet deugd! Je staat er niet alleen voor, we zijn één groep, we zijn met elkaar verbonden.
In de namiddag luisteren we naar het levensverhaal van Godelieve. De abdijsite heeft zoveel “heilige” plaatsen verbonden met die grote dame:
* de gevangenis – Godelieve werd verstoten
* de plaats waar Godelieve werd gewurgd (1070) – 2 huurmoordenaars…een touw…
* de waterput – Godelieve sterft – de marteldood.
Het water uit de put staat symbool voor nieuw leven: kracht putten. Duizenden bedevaarders wassen hun ogen, nemen water mee…
In de abdij ben je nooit alleen, er zijn altijd bedevaarders, bezoekers, toeristen, zelfs kinderen die tijdens hun kamp de
abdij bezoeken… Mensen ontdekken er de rust en de stilte en komen voor Godelieve… in vertrouwen vragen.
Volgend jaar komen we terug! Dank je wel, Godelieve!